کد مطلب:23907 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:37

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

سعادت واقعي انسان در چيست؟

سعادت واقعي هر فرد آن است كه به كمال مطلوبي كه دست قدرت الهي در او نهاده است برسد. مي دانيم كه هر موجودي در راه كمال پوياست و براي هر چيزي مراحلي از كمال است; مثلا يك هسته گيلاس در طبيعت مدارجي از كمال براي او مقدر شده است و كمال او به اين است كه سبز شود، درخت گردد و بار آورد و گيلاس بدهد.
پس نهايت كمال يك هسته گيلاس، در رسيدن به آخرين درجه رشد آن است. براي بشر نيز چون ساير موجودات مراحلي از كمال است; منتها وسيع تر، بي كرانتر و عميق تر و گفتني است كه مرحله كمال بشر قابل سنجش با مدارج كمال غير از او نيست.
اگر بشر استعدادهاي نهفته خود را بكار اندازد و بتواند خود را به كمال عقلي و روحي خود برساند، سعادتمند است و هر قدر فردي از كمال خود دور افتد، به همان نسبت از سعادت خود دور مانده است.


ـ1944ـ
امّا اين كه بشر از چه راهي بهتر مي تواند به كمالات خود برسد و چه عاملي مي تواند استعدادهاي نهفته او را خوب بارور و شكوفا كند، پرسشي است در خور و به مورد. جاي ترديد نيست كه پيروي از قوانين آسماني و الهي اسلام مي تواند اين نقش را به عهده بگيرد. راستي بشر تنها در سايه دين مي تواند به كمالات عقلي، فكري و روحي خود برسد. آري، در سايه دين; دين صحيح و جامعي مانند اسلام عزيز، پس مي توانيم بگوييم عمل به قوانين اسلام عامل وصول بشر به كمال همه جانبه است، چه آنكه در دين اسلام جهات رشد فكر، عقل، جان، عواطف انساني و اخلاق همه رعايت شده است. نتيجه اين كه يك مسلمان كامل، كوشا و عامل به دين، كمال واقعي را درك كرده و به سعادت واقعي رسيده است. دين آمده تا استعدادها و نيروهاي فطري آدمي را به كمال برساند; پس دين راه كمال است و سعادت جز حصول كمال چيزي نيست.
در خاتمه يك آيه را از قرآن مجيد در اين زمينه مي خوانيم: «الذين يتبعون الرسول النبي الامي الذين يجدونه مكتوبا عندهم في التورية والانجيل يامرهم بالمعروف و ينهيهم

ـ1945ـ
عن المنكر و يحل لهم الطيبات و يحرم عليهم الخبائث و يضع عنهم اصرهم و الاغلال التي كانت عليهم، فالذين آموا به و عزّروه و نصروه و اتبعوا النور الذي انزل معه اولئك هم المفلحون(1); افراد با تقوايي كه مورد رحمت خدا هستند، همان كساني هستند كه آن رسول و پيامبر درس ناخوانده را كه اوصافش در تورات و انجيل نوشته مي يابند، پيروي كنند; پيغمبري كه آن ها را به كار نيك واداشته و از كار بد آنها جلوگيري مي كند; پيغمبري كه جيزهاي پاكيزه را بر آنها حلال و چيزهاي پليد را بر آنها حرام مي نمايد و تكليف سخت و قيد و بندهاي گراني كه بر آنها بوده است بر مي دارد ; پس كساني كه به او ايمان آورده و گراميش داشته و يا ريش كرده اند و از نوري كه به او نازل شده، پيروي كرده اند آنها بي ترديد رستگار و سعادتمندند».

(بخش پاسخ به سؤالات )

ـــــــــــــــــــــ
1 - سوره اعراف، آيه 157.

ـ1946ـ
             اخـلاق و تربيت
             فضائل اخلاقي                      خوش خُـلقي